Омирим киын болып бара жатыр...

Саламатсыз Билимкан Курмангаджиевна!

Мен бирнеше жылдан бери улкен куйзелиске ушыраган сияктымын. Жасым 28де. Ажырасканмын, бир кызым бар 8де. Жумыс истемеймин. Коп ауырамын, ауырмайтын жерим жок, 2жыл алдын журектен операция болдым. Шынымды айтсам кунде ауырамын, нервныймын, жылай беремин тек, жолым болмайтын сиякты, не истесемде ештене келиспейтин сиякты, ешким тусинбейтин сиякты. Баринен де батып турганы кызым озим сиякты болып бараткандай, бир-биримизди тусинбеймиз, кунде урысып, бир-биримизди урып тастаймыз, кишкентай кыз болсада барин тусинеди, бирак мени тусингиси келмейди, кейде урганыма окинип жылаймын, кеширим сурап, бирак кызым мени тусинер емес, бир-биримизге ботен адамдаймыз. Тунименен уйыктамаймын, тан атканда козим илинип кетеди, тусте арен турамын, ой мазамды да миымды да жеп барады. Коркынышым басым, судан, карангыдан, жабык жерлерден, машинадан барлык нарседен коркамын, бирдене болатын сиякты болады да турады, енсемди ауыр бир куш басып, жибермей тургандай, бирдене истейин десем колым бармайды, тек жата беремин, жылай беремин, жагдайымды айта берсем битпейди. Отиниш кенес айтып, комегинизди берсениз, кабылдауынызга жазылсам ар приемга канша аласыз?